بانوی نگارگری و تذهیب و نقوش ایرانی در گفت و گو با "فرهنگ اقتصاد" اعلام کرد:
استقبال پرشور از آثار نگارگری و تذهیب در نمایشگاههای داخلی و خارجی
* گفتگو : جلال بهمنی
«رفعت السادات موسوی» بانوی نگارگری و تذهیب و نقوش ایرانی است. این بانوی هنرمند به اتقاق زوج هنرمندش استاد خوشنویسی «کامران کوهستانی» دلمشغولیها و دغدغه های هنری و فرهنگی دارند؛ و برهمین اساس از آستین هنرآفرینشان با شور عشق به فرهنگ و هنر فاخر ایران زمين دست همت برآوردند و با پشتکاري مثال زدني به پاسبانی و نگاهبانی از این باغ عطرآگین فر و شکوه فرهنگ و هنر و جاودانگی ،با شور عشق و دلدادگی دست به خلق آثار بدیع،زیبا و منحصربفرد زده اند و در طی طریق عشق به هنر؛ گلهای زیبایی به این گلستان پراز گلهای معطر به ارمغان می آورند.
فرهنگ اقتصاد _ در حین برگزاری پنجاه و پنجمین نمایشگاه از آثار ارزشمند و منحصربفرد این خانواده هنرمند بهانه ای پیش آمد که با این زوج هنرمند گرانقدر گفتگویی داشته باشیم که در پی می آید.
رفعت موسوی بانوی نگارگری است که به کمک کامران کوهستانی (همسرش )آثار هنری خلق کرده و در کشورهای مختلف نمایش داده است؛اخیرا با برپایی پنجاه و پنجمین نمایشگاه ازآثار هنر زیبای خوشنویسی و نگارگری و نقوش و تذهیب ایرانی بصورت اشتراکی با همسر هنرمندشان مورد تحسین اهالی هنر، هنردوستان و علاقه مندان آثار هنری داخلی و حتی خارجی قرار گرفت. بنابراظهار نظر خانم موسوی و همسرشان درخصوص استقبال کم نظیر دوستداران و علاقمندان ساعت اکران نمایشگاه نهایتا تا۹شب بود که بناچار در اکثر مواقع تا ساعت ۱۱و احیانا۱۲شب نیز تمدید می شد و در مورد بازدیدکنندگان خارجی نیز بشدت مورد استقبال قرارگرفت به طوری که از چندین کشور ، برای برگزاری چنین نمایشگاهی در کشورشان پیشنهاد شده است.
بانوی نگارگری و تذهیب در معرفی خود می گوید:رفعت موسوی هستم و در سال ۱۳۶۷ وارد دانشگاه شدم و در رشته مترجمی زبان انگلیسی به تحصیل پرداختم.
وی می افزاید:علت علاقمندی ام به مترجمی زبان انگلیسی این بود که همیشه عاشق کتاب وکتابخوانی بودم و دوست داشتم با زبان دیگری نیز آشنا بشوم.
او ازانگیزه های اولیه خود نسبت به امورهنری-فرهنگی گفت: من در کنار علاقهمندی ام به کتاب و مطالعه؛ همیشه به مداد رنگی و کاغذ سفید نقاشی انس و الفتی خاصی داشتم. درواقع کاغذ و قلم همدم من بود تا اینکه میان دو دلبر به بار آمدم و سرانجام به ازدواج هنری و زوج هنری نیز این دلبستگی ها کشانده شد!شاید به تعبیری کاغذ، قلم ،مداد رنگی و آبرنگ توگویی همزاد من بوده اند.
این بانوی هنرمند باصفا و صمیمیت قلبی، شاکرانه از لطف ویژه خداوند در موفقیت در کار و زندگی خود می گوید و اظهار می دارد: خدای مهربان را همواره شاکر هستم به خاطر اینکه زندگی ام در مسیر هنرو خلق زیبایی است .شاید به تعبیری اینگونه بگویم که نمیدانم در طول زندگانی ام در گیتی ،چه کارخوبی را انجام داده ام که خدای عزیزم پاداشش این بوده که توفیق معاشرت بانیکان داشته باشم و در محضر بزرگان هنر و ادب و فرهنگ بتوانم تلمذ نمایم.
وی درپیوند با این مطلب افزود:چه سعادتی برای من از این بهتر که امکان رویت و مانوس شدن با آثار گذشتگان و هنرهای مهجور ایرانی را داشته باشم!
وی اضافه کرد:این آثار را باید با عشق و مهر مورد مداقه و بررسی قرار داد تا از دل این میراث ارزشمند گذشتگان نقوش و خطوطی را گزینش کرد و درفرم، قالب و نمادهای هنری امروزی ارائه داد ؛این کشف و انطباق با فرم هنر معاصر برای هنرمند بسیار شادی آور و هیجان انگیز است.
استاد نگارگری افزود:از این طریق می توان به نسل جوان امروز با ابداع نسخه جدیدی البته در شکل و شمایل فرم های امروزی به آیندگان به یادگار گذاشت و در نگاهی دیگر از فراموش شدن این گنجینه های گوهرمیراث فرهنگ و هنر جلوگیری به عمل آورد.
این بانوی نگارگر ایرانی در تشریح سوابق هنری و انگیزه های شروع و اهتمام خود به امور هنری می گوید: من بسبب علاقه مندی ام به خطوط و نقوش ایرانی درکلاسهای آموزشی خوشنویسی همسرم جناب کوهستانی استاد خوشنویسی شرکت کردم . ایشان پس از دیدن استعدادم در کشیدن خطوط و نقوش ریز مرا به هنر تذهیب تشویق کرد و گفت: گمان می کنم شما علاقهمند به نقوش و تذهیب هستید!
ایشان استاد نامی نگارگری استاد “بیوک احمری”را معرفی کردند تا من نزد ایشان تذهیب، نقوش و گل و مرغ آموزش ببینم… و این در واقع شروعی خوب و هدفمندی برایم بود.
تلفیق دو هنر خط و تذهیب اتقاق مبارکی برای من و همچنین همسرم استاد کوهستانی بود که بتوانیم به صورت اشتراکی کارهای بدیع و ارزنده ای به جامعه هنری تقدیم نماییم.
این کسب موفقیت و مقبولیت نزد استادان هنر و صاحبنظر ما را مصمم به جهد و تلاش مضاعف منجر به برپایی نمایشگاههای متعدد در شناساندن این آثار فاخر به علاقهمندان در سایرکشورها هم شد و بنابر درخواست آنها برگزاری نمایشگاههای گوناگونی را در کشورهایی ازجمله: کویت، ایتالیا، فرانسه، چین و برخی کشورهای آمریکای جنوبی همچون کلمبیا، و…. اقدام شد.
خانم موسوی ضمن ابراز خشنودی از توفیقات خود در هنرآموزی در محضر استادان نامور اشاره داشت:من در راه تداوم هنرآموزی تذهیب سعادت حضور و درک محضر بزرگان هنر و افتخار شاگردی استاد محمدباقر آقامیری داشتم، البته در این مسیر همواره از نظرات دیگر استادان از جمله استاد جمالپور و تشویق استاد فرشچیان بهرهمند شدم.
وی از عجین شدن روح هنر ابداعی در هنگام تمرینات هنری خود می گوید: وقتی قلم دستم می گیرم گویی برای اولین بار است که باید کاری انجام بدهم و به هیچوجه برایم عادی نشده است و در واقع هر روز برای من تازگی دارد که با نقوش فوق العاده ایرانی نفس می کشم. برای خودم هر روز روزی تازه هست برای ارائه کار و اثری جدید و تازه!
وی افزود :این موضوع را صادقانه و از صمیم قلب و بن جان دارم می گویم به مصداق بیتی از حضرت مولانا که می فرماید:
یک دسته کلید است به زیر بغل عشق از بهر گشاییدن ابواب رسیده است!
به نظرمن این تلاش و استغراق در خلق آثار هنری همانند دسته کلید است برای گشایش درهای هنرهای بدیع و تازه در قلعه عشق و هنر و ادب و فرهنگ بیکرانه ایران زمین ….است.
این تعمق و غوطه وری در آثار بزرگان ادب پارسی و هنر پرافتخار ایرانی بینش و بصیرت عمیقی در درک، شرح روایت های آنها از معجزه عشق در آثارشان را نمایان می سازد.
استاد بانو موسوی ضمن ابراز همدلی و همنوایی با هنرمندان مهجور گفت: دوستان عزیز به علت برخی از ناملایمات و بی مهریها با شما عزیزان احتمالا گوشه عزلت گزیده اید! ولی باید درنظرداشت؛ هنرمند نباید اجازه دهد که فضای یاس و ناامیدی بر او مستولی شود. این کشور تاریخ ساز و شکوهمند از فر و دانایی و فرهنگ و هنر از این فراز و فرود ها بسیار دیده است؛ می بایست با اتصال به منابع فیض تاب آوری خودمان را افزایش دهیم و توان تحمل و بردباریمان را بالا ببریم تا در طی طریق مکتب عشق انشالله سربلند و سرافراز باشیم.
عشق قهارست و من مقهورعشق چون شکر شیرین شدم از شور عشق
این استاد نگارگری در پایان درخصوص تاثیرات مثبت پرداختن به امور هنری گفت و اظهارداشت : هنر می تواند درحکم آرام بخشی برای آلام و دردهای پیچیده روح آدمی باشد؛ متمرکز شدن در امور هنری به نوعی مراقبت و مدیتیشن محسوب می شود.
پیرایش افکار و حذف اندیشه های منفی آزاردهنده در مراقبت و توجه به درون انسان با تمرکز در هنر ناب میسر میشود.
برای انسان آشفته حال معاصر و زخمی روز و روزگار بهترین روش گرویدن آگاهانه و هدفمند به وادی هنر است که بتواند آرامش و تسکین روحی اکتساب نماید.
در این روزگاری که همه نگران و آشفته هستند این هنر است که میتواند آرامش بخش باشد هنرناب به همراه تزکیه، مراقبه و خلوص، راه سعادت و رستگاری وصال به حق تعالی را به انسان رهنمون می کند.
گفت و گو : جلال بهمنی
به اشتراک بگذارید:
لینک خبر: